Soms weet ik bijna niet meer hoe het er in Nederland aan toe gaat. Ik meen het! Hoe is het om ’s ochtends naar je werk te fietsen? Hebben ze nog steeds de oranje bonus kaarten bij de appie? En houd de NS zich nog altijd niet aan de trein tijden? Wat ik wel weet, is dat jullie allemaal godganse vroeg de zomervakantie boeken!
En? Heb jij al geboekt?
Ik niet. Wij gaan dit jaar niet. Denk ik. Alweer niet. Het zit er waarschijnlijk niet in. Financieel gezien. Als zelfstandig onderneemster en alleenstaande moeder van twee kinderen in een land waar economische groei minder belangrijk is dat uitgebreid lunchen op een doordeweekse dag inclusief soep, hoofdgerecht, toetje, koffie en wijn vind ik dat niet zo gek. Ook niet zo erg.
Weet je. Ik stap de tuin in, een enorme tuin overigens, en ik vul mijn hart met zon. Ik kijk naar rechts en dan zie ik De Berg van Azeitauw. Zo heet ‘ie niet echt. Maar zo noemen wij hem. Ik loop naar het dorp, altijd op slippers in de zomer, en ik bestel koffie voor 0.90 cent waar ik anderhalf uur over mag doen. Als ik dat zou willen. Verse vis ligt hier bij de Lidl en de InterMarché om de hoek. Of ik ga naar een van de gezellige restaurantjes in het dorp of aan de zee voor wat omega 3. En 6. En 8. En 25.
Loop ik met de hond het dorp uit, zie ik dit! Maak me gek!
Nou. Lieve mensen. Zet mij hier maar neer hoor. En kom me gerust ophalen wanneer je een beter vakantieoord op oog hebt. Zo niet, dan kun je mij deze zomer in m’n geel/groene hangmat vinden. In een rommelige maar oh zo rustgevende groente- en bloementuin in een klein dorpje net onder Lissabon – Portugal. Waar altijd de zon schijnt.
Waar gaat jullie reis naartoe deze zomer?
Stephanie is schrijfster en creatief onderneemster. Haar werk gaat in de kern altijd over het bijdragen aan bewustzijnsverruiming. Check ook haar podcast Thuiskomen in Mens Zijn.
Alles in Lissabon is gewoon helemaal ruk. Aan het worden. Want dat was het 12 jaar geleden nog niet. Toen kon je nog door Lissabon lopen tussen de Portugese studenten en ander soort van oorspronkelijke bewoners. Nu is er weinig oorspronkelijks meer aan.
Elke Portugees struikelt over de toeristen, die op hun beurt weer struikelen over de daklozen en louche drugsverkopers. Wij ‘locals’ weten die inmiddels te omzeilen. Of misschien is het andersom. De straatsloebers hebben een zesde zintuig als het gaat om het onderscheid maken tussen local en toerist. Al vallen een korte broek en zomer jurkje in maart natuurlijk direct in de categorie toerist. Wat – in hemelsnaam – hebben die mensen om hun lijf als het straks werkelijk 40+ graden is?
Ik dwaal af. Ik heb nog niet eens gesproken hier over de fascinerende streetart in Lissabon, ofwel het graffiti geklieder op werkelijk elke straathoek.
‘Dat is voor toeristen!’ Jammer dan.
Vroeger viel dat allemaal nog wel mee. Vraag aan een willekeurige Portugees op straat waar je het beste naar fado kon luisteren en hij nam je persoonlijk mee naar zijn favoriete tent. Nu krijg je als antwoord ‘och, dat is voor toeristen’. Jammer dan. Was dit onvermijdelijk? Speelt dit in elke grotere stad? En viel het vroeger echt mee of ben ík het die de stad anders is gaan beleven ? Op de eerste twee vragen is het antwoord, denk ik, ja. Bij die laatste vraag ligt het iets genuanceerder.
Mensen genieten nog steeds van de stad. Het Jeronimos klooster is nog steeds prachtig, de tram nog steeds ouderwets geel en de zon nog steeds warm. De calçadas nog steeds kunstwerkjes an sich en de uitzichtpunten nog net zo hoog en prettig vertoeven. Het koken zijn ze ook heus niet verleerd.
Misschien heb ik zo onderhand de vieze bril op van een gemiddelde Portugees die al lang niet meer de schoonheid ziet maar gewoon moet werken en dealen met rompslomp van alle dag. Een Portugees met saudades naar vroeger. En thuis op de bbq sardientjes grilt met radio Amalia op de achtergrond. Ja, misschien ben ik een bitterzoete Portugees geworden die zegt at vroeger alles beter was. Ai meu Deus!
Stephanie is schrijfster en creatief onderneemster. Haar werk gaat in de kern altijd over het bijdragen aan bewustzijnsverruiming. Check ook haar podcast Thuiskomen in Mens Zijn.
Droom je soms van emigreren naar Portugal? Is het succes dat je hebt in Nederland toch niet helemaal vervullend? Ben je moe van de koude lange winters en grijze luchten? Gewoon klaar ermee? De stress en drukte? De verharding? Verlang je naar de zon? Een simpeler leven? Weg van hectiek? Misschien wel ergens op het platteland? Of in elk geval rustiger. Lonkt Portugal maar heb je geen idee hoe en waar te beginnen? In dit artikel help ik je op weg. Een weg. Niet de weg.
Ik deel een aantal overpeinzingen met je. Dingen waar je over na dient te denken tijdens het proces van dit uitvogelen. Deze puzzel. Want dat is het. Er bestaat geen stappenplan dat in elke situatie werkt. Uitvogelen wat je wilt en wat de bedoeling is gaat vooral over: informatie inwinnen (zowel praktische kennis als zelfkennis) en ruis wegnemen die komt vanuit de omgeving maar ook de persoonlijkheid. Dat wat de bedoeling is, daar hoeft niet aan getrokken of geduwd te worden. Berusting en plezier vinden in het proces is waar het om gaat.
Wie ben ik?
Mijn naam is Stephanie en ik heb een achtergrond in sociaal werk, ontwikkelingswerk, onderwijs en coaching. Toch zou ik mezelf geen coach willen noemen. Zie mij als een metgezel op je pad die een stukje mee kan lopen. Een ervaringsdeskundige. Ik ben vooral goed in het helpen wegnemen van ruis zodat je je intuïtieve stem weer duidelijker kunt gaan horen en volgen. Daarvoor is moed nodig. Ook daar heb ik wel wat verhalen over te vertellen.
Emigreren naar Portugal
De vragen die ik je wil voorleggen zijn van fundamenteel belang. Het betreft onderwerpen waar je de tijd voor moet nemen wanneer je rondloopt met emigratie dromen. Veranderingen komen vrijwel altijd vanuit pijn voor wat er (niet) is en/of vanuit een verlangen naar meer geluk/vrijheid/rust (vul maar in). Deze overpeinzingen draaien dus allemaal rondom de twee fundamentele vragen: waar wil je minder van in je leven? En waar wil je meer van? En daarna: past Portugal daarin en zo ja, hoe, wat, waar, wanneer dan? Maar dat laatste is eigenlijk minder belangrijk dan je denkt.
Waarom wil je weg van waar je nu bent? Schrijf dit eens op. Gooi alles op papier of stuur een voicebericht naar jezelf waarin je vrijuit spreekt over waarom je weg wilt. Schroom niet. Noem elke stomme reden op. Kom tot de kern zonder er doekjes om te winden. Vervolgvraag: kun je, ondanks dit, toch tevreden zijn met waar je nu bent?
Wat hoop je in Portugal te vinden? Ook bij het beantwoorden van deze vraag geldt; schrijf zonder schaamte alles op. Hoop je stiekem je Portugese droomprins(es) te ontmoeten, schrijf het op. Hoop je met je neus in een succesvol B&B avontuur te vallen, schrijf het op. Naar welke gevoelens en ervaringen ben je op zoek? Hoe wil je dat wonen in Portugal voelt? Vervolgvraag om op in te voelen: kan ook tevreden zijn met een andere versie van deze droom?
Welke obstakels voorzie je? Beschrijf alle beren die je op de weg ziet. Waar zie je tegenop? Wat kan er mis gaan? Waarin zit voor jou de grootste angst? Waar hangt het hele plan van af? Vervolgvraag: kan je deze obstakels (in gedachten) zien voor wat ze zijn en rustig door blijven ademen?
Hoe ga je daarmee om? Hoe ben je tot nu toe omgegaan met obstakels? En wat kan je hierin beter doen? Bedenk zo nodig op voorhand oplossing voor mogelijke problemen. Wat doe je bijvoorbeeld wanneer je de hitte in de zomer werkelijk niet te harden vind? Of wanneer de taal vies tegen valt? Of je financieel in zwaar weer komt? Of de verbouwingsplannen in duigen lopen? Vervolgvraag om eens over na te denken: kan je op jezelf en je eigen oplossende vermogen vertrouwen?
Welke acties dien je te nemen? Deze vraag is waarschijnlijk het makkelijkste te beantwoorden want hij gaat over de praktische zaken, afhankelijk van in welke fase je bent, zoals: het land bezoeken in verschillende seizoenen, verschillende regio’s verkennen, adviezen inwinnen over wonen, klimaat, cultuur, scholing, werk, sociale voorzieningen, huizen bezichtigen of een camper kopen, netwerken, heel veel netwerken, locatie onafhankelijk gaan werken of nieuw werk zoeken of creëren, de nodige papeladas regelen, de taal leren, (lokaal) hulp inschikkelijk waar nodig. Vervolgvraag: wat kan je vandaag doen om een stukje dichter bij je droom te komen?
Waar moet je jezelf aan blijven herinneren? Schrijf het op. Kort en bondig. En herinner jezelf hier blijvend aan!
Heb je hulp nodig bij jouw emigratie droom?
Je kunt bij mij een gratis adviesgesprek inplannen waarin we samen kijken naar waar je staat en wat je kunt doen om de verandering teweeg te brengen waar je zo naar verlangt. Stuur mij een mailtje en dan gaan we aan de slag.
Ik ben geen coach die je vertelt wat te doen, ik ben ook geen praktisch ondersteuner die helpt bij inschrijvingen of papierwerk (daarvoor kan ik je wel doorverwijzen). Zie mij als een lokale ervaren partner die met je meeloopt en ruis weghaalt die komt vanuit de persoonlijkheid en je omgeving zodat je dichter bij je kern komt en vanuit daar de juiste keuzes kunt maken en vinden wat je zoekt!
Plan een gratis adviesgesprek in!
Mail naar stephanie [at] thuisinlissabon.nl
Ik wens je wijsheid en plezier, Stephanie
Stephanie is schrijfster en creatief onderneemster. Haar werk gaat in de kern altijd over het bijdragen aan bewustzijnsverruiming. Check ook haar podcast Thuiskomen in Mens Zijn.
Emigreren naar Portugal doen de meeste mensen niet van de ene op de andere dag. Het is vaak iets wat eerst lang op de achtergrond speelt. Het idee… wat als? Wat als we ons huis hier zouden verkopen? Wat als we daar meer tijd voor familie en elkaar zouden hebben? Wat als ik mijn baan hier opzeg? Wat als het leven in Portugal gewoon veel fijner en rustiger zal zijn?
Wonen in Portugal
Goed, om je maar gelijk uit de brand te helpen. Wonen is Portugal is niet per definitie veel fijner dan in Nederland. Je hebt niet automatisch meer tijd voor je partner of je kinderen. De zon is lekker, en gratis, maar er moet waarschijnlijk ook geld verdiend worden. Een nieuw leven opbouwen in een ander land kost tijd. En het pad verloopt voor niemand hetzelfde. Er zijn geen stappenplannen, want het loopt altijd weer anders. Veel komt dus aan op je aanpassingsvermogen, mentale gezondheid en emotionele weerbaarheid om met veranderingen (en tegenslagen) om te gaan.
Een fijne woning hebben in de eerste weken of maanden na aankomst in Portugal kan enorm helpen om je nieuwe leven rustig op te bouwen. Veel mensen komen aan in Lissabon en willen eerst de tijd nemen om het land echt te leren kennen voordat ze kiezen waar ze zich willen vestigen — en of ze iets willen huren of kopen. Bleisured biedt volledig gemeubileerde appartementen aan voor middellange verblijven in Lissabon. Alles is geregeld, zodat jij je kunt focussen op wat écht belangrijk is: je draai vinden in een nieuw land, zonder meteen keuzes te hoeven maken die veel tijd en energie kosten.
Ik zie en hoor verder vooral veel verhalen van stellen en families die vol enthousiasme een B&B opzetten in Portugal maar een paar jaar later mét een halve hernia heimwee hebben naar Nederland, ‘want op de fiets eventjes naar de stad met een vriendin die gewoon Nederlands spreekt was toch wel fijn’. Hier is het in de zomer te heet om te fietsen. De winters zijn juist extreem koud en vochtig (voor binnenshuis). En de voertaal is toch echt Portugees dus die zal je je eigen moeten maken.
Emigreren naar Portugal, wat het mij gebracht heeft:
Een rustiger leeftempo. Ja, dat heeft te maken met het feit dat het tempo hier gewoon iets lager ligt. Dat het hier in de zomer te warm is om veel te doen. En dat ik in een rustig dorp woon. Maar… het heeft ook te maken met een bewuste eigen keuze elke dag om tijd vrij te maken voor mezelf, de kinderen en andere dingen die ik belangrijk vind, zoals lekker eten en tuinieren.
Bijzondere connecties. Hoewel mijn directe vriendenkring uit Portugezen bestaat, heb ik de laatste jaren ook vele andere Nederlandse vrouwen leren kennen in Portugal. Allemaal zó anders maar allemaal zó leuk! Wanneer we bij elkaar komen delen we iets bijzonders, namelijk de ervaring van hoe het is om te wonen als Nederlandse vrouw in Portugal. Het schept toch een band.
Waardering voor de simpele dingen in het leven. Natuurlijk komt dit ook automatisch met de jaren voor de meesten van ons, tenminste dat hoop ik. Maar Portugal helpt er zeker wel bij want ik houd gewoon veel van bergen en zon (meer dan van vlakke weilanden en grijze luchten). Ik houd van verse vis en de koffiecultuur hier. Het buitenleven. Het is hier makkelijker maar dat is ook omdat ik het zelf zie en opzoek. Dus wederom: in hoeverre heeft dit te maken met Portugal en in hoeverre kan je dit gevoel ook gewoon in Nederland cultiveren?
Emigreren naar Portugal, wat het mij gekost heeft:
Tsja, eigenlijk niets meer of minder dan wat het leven soms gewoon van ons allemaal vraagt: flexibiliteit, openheid, bereidheid, doortastendheid, humor, tijd, geld, verstand en gevoel. Een emigratieproces vergroot e.e.a misschien wat uit. Was je altijd al wel een beetje een controlfreak, dan zal je tijdens een emigratie dit enorm tegenkomen. Denken jij en je partner anders over kinderen en opgroeien, dan zal dat in Portugal niet opeens anders zijn. Ben je een twijfelkont, dan zal een emigratie je een enorme berg werk geven om over te twijfelen. Ben je iemand die vol in het diepe duikt en het wel ziet, dan zal je het wel zien! Haha.
Hoe zit dat bij jou op dit moment? Waar twijfel jij het meeste over omtrent emigreren naar Portugal?
‘Any fool can make things complicated. It takes a genius to make things simple.’
Dit is de spreuk die ik jaren geleden op een klein papiertje krabbelde, wat ik nu boven mijn bed heb hangen. Waarom? Omdat als je dingen simpel weet te houden er geen tijd en energie meer verloren gaat aan onbelangrijke zaken. In Portugal lijkt me dat op de een of andere manier makkelijker af te gaan dan in Nederland.
Talent
Ik heb een enorm talent voor piekeren maar nog nooit heeft dat me iets positiefs opgeleverd. Enkel hoofdpijn. In mijn hoofd worden problemen groter dan dat ze zijn of ik ga problemen zien waar helemaal geen problemen zijn. Wanneer ik mezelf eraan herinner om dingen simpel te houden kan ik daar uit stappen.
Ook heb ik een groot talent voor het bedenken van nieuwe plannen. Soms denk ik dan; ‘dat gaat me nooit lukken’. Maar wanneer ik me bedenk dat ik het gewoon simpel kan houden, doe ik één ding tegelijk en zo kom ik toch steeds een stapje verder.
Versimpelen
Wanneer het etenstijd is en ik een dwarse peuter en een huilende baby in huis heb, die allebei nog in bad moeten en er moet nog eten gekookt worden kan ik als een gek proberen zo snel mogelijk alles te doen wat ‘moet’. Maar meestal denk ik: dat bad komt morgen wel en voor het eten bak ik wel een ei.
Wanneer ik op een zonnige dag in mijn kast kijk om te kiezen wat ik aan doe, heb ik de keuze uit twee korte broeken en vijf t-shirtjes. Lekker makkelijk zo’n minimalistische garderobe.
De kinderen hebben ‘slechts’ twee dozen met speelgoed. En elk één lade met kleding.
Het badje van de jongste is eigenlijk een wasmand/ton. En ook de oudste heeft dolle pret als hij, voor de lol, een keer in dat badje mag i.p.v. in het grote bad.
Ik heb één rekje met AL mijn bestek en keuken gerei op het aanrecht staan. Eén goede koekenpan. Eén goede steelpan. Eén goede kookpan. Eén goede sudderpan. Eén wok. En ik ben nooit iets te kort gekomen.
Eén handtas. Eén paar slippers. Eén fles douchegel en één fles shampoo.
Géén tv. Géén stofzuiger. Géén vijf soorten dag en nacht en scrub en oog en hals en anti-rimpel crème maar gewoon één simpele zonnebrand crème.
En nee ik doe ook niet mee aan de spaaracties bij de Lidl. Zelfs niet voor de kinderen. Zielig he?
Nou, dat valt wel mee hoor want voor de leukste dingen die we doen, hebben we niets van dit alles nodig. Sterker nog, hoe meer keuze en variatie hoe meer afgeleid ik ben van de dingen die echt belangrijk zijn. Met minder spullen om je heen, hoef je minder schoon te maken, minder op te ruimen. Er kunnen minder dingen kapot gaan. Er kan minder kwijt raken en soms dwingt het je om op een creatievere manier dingen aan te pakken. Zo kook ik bijvoorbeeld de aardappels en groeten allemaal samen in 1 pan. En soms zelf een stuk vis daarbij in diezelfde oh zo handige kookpan.
Dit alles heb ik geleerd sinds ik in Portugal woon. En sinds ik moeder ben. Maar ik heb dus het vermoeden dat ik me deze relaxte levensstijl makkelijker eigen maak omdat ik in Portugal woon. In Nederland ligt de druk toch hoger om aan een bepaald beeld te voldoen. Om bepaalde dingen gewoon te hebben. Mensen gaan er van uit dat je ze hebt. Dat je mee doet.
Hier in Portugal zijn de mensen sowieso minder competitief. Er wordt meer de tijd genomen voor alledaagse dingen.
Wat vandaag niet lukt komt morgen wel.
Mijn agenda gebruik ik hier vaker als onderzetter voor een hete kop thee dan als hulpmiddel bij de planning. Er staan gewoon weinig dingen op de planning. En toch is het leven hier nooit saai. Lege ruimte laat namelijk ruimte voor spontane acties. En laten die nou meestal het leukste zijn!
Wil je dus in Nederland een klein beetje relaxter leven (zoals dat hier in Portugal gaat) vraag jezelf dan eens af: hoe kan ik mijn leven simpeler maken? Hoe kan ik dit zo gemakkelijk mogelijk aanpakken? Wat kan er weg? Wat is overbodig? Wat is hier nu echt het belangrijkste?
Remember: ‘ANY fool can make things complicated’ 😀 hahaha
‘We vonden de rondleiding zeer waardevol en zullen het zeker aanraden als anderen ons tips vragen voor Lissabon. Het was fijn dat jij onze gids wilde zijn.’ – Lenie
‘We vonden de rondleiding zeer waardevol en zullen het zeker aanraden als anderen ons tips vragen voor Lissabon. Het was fijn dat jij onze gids wilde zijn.’ – Lenie
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
Laatste reacties