Ik zal het nooit vergeten. Dacht dat ik super goed bezig was. Maar eigenlijk stond ik een beetje voor joker. Geeft niet. Inmiddels kan ik wel om mezelf lachten. Ik heb op 38e jarige leeftijd zelfvertrouwen genoeg om te weten wie ik ben. En dat mijn waarde niet minder is geworden door een ‘zak-door-de-grond’ momentje.
De auto moest weer eens voor een beurt. Ik weet dat die mensen het druk hebben, dus ik ging langs. Om een afspraak te maken. Je voelt ‘m al aankomen zeker. Afspraak maken? Portugal? Automonteurs? Eehm ja… ik ging dus langs om te vragen ‘wanneer hebben jullie tijd voor mijn Volkswagen?’ En ja, dat doe ik allemaal in het Portugees.
Geleerd van heb verleden heb ik dat wanneer ze zeggen, ‘volgende week’, de kans groot is dat ik volgende week 2x voor niets op de stoep sta. Omdat het dan toch net even niet uitkomt, er weer een heilige vrije dag is waarvan ik niets wist of omdat ze gewoon op vakantie zijn. En dat ze dat even vergeten waren te vertellen.
Dus daar kom ik met mijn munitie (lees, vervolgvragen): ‘welke dag precies?’ Doe maar dinsdag, zegt de man. ‘Oké, dinsdag’, herhaal ik om er zeker van te zijn dat we dezelfde dag bedoelen. En als je nu denk dat ik ga vragen ‘hoe laat?’ dan klopt dat. Maar… ik ben zelfs nog slimmer geworden dan dat! Ik vroeg namelijk: ‘Kan ik hem om 9.00 uur brengen zodat hij om 18.00 klaar is?’ Ik weet het, heel veel informatie in één zin maar ik dacht ik ga ervoor!
Uhm ja! Was het antwoord. Niet, ‘ja, ik schrijf het even op’, of ‘jazeker, hij is dezelfde dag nog klaar’ maar ‘uuhm, ja’. En terwijl ik het nog eens herhaal (waarmee ik de kans tracht te vergroten dat de beste man het gaat onthouden) valt mijn oog op een zwart boek met daarop 2024/2025. Een agenda!
Dus ik zeg met een lieve glimlach en een wijzende vinger ‘is het misschien beter het te checken in de agenda en het vervolgens op te schrijven?’ Hij kijkt me lachend aan en opent zijn zwarte boek. Met een aandachtige blik bladert hij door de lege pagina’s tot de datum van volgende week dinsdag. Leeg, alles leeg. En hij kwakt met grote letters VW neer. Op de dinsdag. Juist ja.
Tot dinsdag! Negen uur!
Stephanie is schrijfster en creatief onderneemster. Haar werk gaat in de kern altijd over het bijdragen aan bewustzijnsverruiming. Check ook haar podcast Thuiskomen in Mens Zijn.
Foto: Rebelation Avenue Lissabon
Laatste reacties