Soms weet ik bijna niet meer hoe het er in Nederland aan toe gaat. Ik meen het! Hoe is het om ’s ochtends naar je werk te fietsen? Hebben ze nog steeds de oranje bonus kaarten bij de appie? En houd de NS zich nog altijd niet aan de trein tijden? Wat ik wel weet, is dat jullie allemaal godganse vroeg de zomervakantie boeken!
En? Heb jij al geboekt?
Ik niet. Wij gaan dit jaar niet. Denk ik. Alweer niet. Het zit er waarschijnlijk niet in. Financieel gezien. Als zelfstandig onderneemster en alleenstaande moeder van twee kinderen in een land waar economische groei minder belangrijk is dat uitgebreid lunchen op een doordeweekse dag inclusief soep, hoofdgerecht, toetje, koffie en wijn vind ik dat niet zo gek. Ook niet zo erg.
Weet je. Ik stap de tuin in, een enorme tuin overigens, en ik vul mijn hart met zon. Ik kijk naar rechts en dan zie ik De Berg van Azeitauw. Zo heet ‘ie niet echt. Maar zo noemen wij hem. Ik loop naar het dorp, altijd op slippers in de zomer, en ik bestel koffie voor 0.90 cent waar ik anderhalf uur over mag doen. Als ik dat zou willen. Verse vis ligt hier bij de Lidl en de InterMarché om de hoek. Of ik ga naar een van de gezellige restaurantjes in het dorp of aan de zee voor wat omega 3. En 6. En 8. En 25.
Loop ik met de hond het dorp uit, zie ik dit! Maak me gek!
Nou. Lieve mensen. Zet mij hier maar neer hoor. En kom me gerust ophalen wanneer je een beter vakantieoord op oog hebt. Zo niet, dan kun je mij deze zomer in m’n geel/groene hangmat vinden. In een rommelige maar oh zo rustgevende groente- en bloementuin in een klein dorpje net onder Lissabon – Portugal. Waar altijd de zon schijnt.
Waar gaat jullie reis naartoe deze zomer?
Stephanie is schrijfster en creatief onderneemster. Haar werk gaat in de kern altijd over het bijdragen aan bewustzijnsverruiming. Check ook haar podcast Thuiskomen in Mens Zijn.
Alles in Lissabon is gewoon helemaal ruk. Aan het worden. Want dat was het 12 jaar geleden nog niet. Toen kon je nog door Lissabon lopen tussen de Portugese studenten en ander soort van oorspronkelijke bewoners. Nu is er weinig oorspronkelijks meer aan.
Elke Portugees struikelt over de toeristen, die op hun beurt weer struikelen over de daklozen en louche drugsverkopers. Wij ‘locals’ weten die inmiddels te omzeilen. Of misschien is het andersom. De straatsloebers hebben een zesde zintuig als het gaat om het onderscheid maken tussen local en toerist. Al vallen een korte broek en zomer jurkje in maart natuurlijk direct in de categorie toerist. Wat – in hemelsnaam – hebben die mensen om hun lijf als het straks werkelijk 40+ graden is?
Ik dwaal af. Ik heb nog niet eens gesproken hier over de fascinerende streetart in Lissabon, ofwel het graffiti geklieder op werkelijk elke straathoek.
‘Dat is voor toeristen!’ Jammer dan.
Vroeger viel dat allemaal nog wel mee. Vraag aan een willekeurige Portugees op straat waar je het beste naar fado kon luisteren en hij nam je persoonlijk mee naar zijn favoriete tent. Nu krijg je als antwoord ‘och, dat is voor toeristen’. Jammer dan. Was dit onvermijdelijk? Speelt dit in elke grotere stad? En viel het vroeger echt mee of ben ík het die de stad anders is gaan beleven ? Op de eerste twee vragen is het antwoord, denk ik, ja. Bij die laatste vraag ligt het iets genuanceerder.
Mensen genieten nog steeds van de stad. Het Jeronimos klooster is nog steeds prachtig, de tram nog steeds ouderwets geel en de zon nog steeds warm. De calçadas nog steeds kunstwerkjes an sich en de uitzichtpunten nog net zo hoog en prettig vertoeven. Het koken zijn ze ook heus niet verleerd.
Misschien heb ik zo onderhand de vieze bril op van een gemiddelde Portugees die al lang niet meer de schoonheid ziet maar gewoon moet werken en dealen met rompslomp van alle dag. Een Portugees met saudades naar vroeger. En thuis op de bbq sardientjes grilt met radio Amalia op de achtergrond. Ja, misschien ben ik een bitterzoete Portugees geworden die zegt at vroeger alles beter was. Ai meu Deus!
Stephanie is schrijfster en creatief onderneemster. Haar werk gaat in de kern altijd over het bijdragen aan bewustzijnsverruiming. Check ook haar podcast Thuiskomen in Mens Zijn.
Wat anderen zeggen
‘We vonden de rondleiding zeer waardevol en zullen het zeker aanraden als anderen ons tips vragen voor Lissabon. Het was fijn dat jij onze gids wilde zijn.’ – Lenie
‘We vonden de rondleiding zeer waardevol en zullen het zeker aanraden als anderen ons tips vragen voor Lissabon. Het was fijn dat jij onze gids wilde zijn.’ – Lenie
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
Laatste reacties