het nieuwe reizen

Slow travel, het nieuwe reizen en Thuis in Lissabon

‘Slow travel’ ofwel slow tourism, langzaam toerisme genoemd. Of eigenlijk zou ik willen zeggen, bewust reizen. Iets waar ik al langer mee bezig ben aangezien mijn persoonlijke interesses niet alleen uitgaan naar het reizen in de buitenwereld maar vooral ook naar reizen in onze binnenwereld.

Hoe mooi is het om deze twee te combineren? Geen betere tijd dan nu, in het tijdperk dat de wereld zo goed als stil ligt. Op bepaalde vlakken. Want op andere niveau’s, in de hoofden en harten van mensen is een ware revolutie gaande. Ik ga mee. Ik doe mee. Ik werk mee aan een nieuwe wereld. Een nieuw tijdperk waarin reizen nooit meer hetzelfde zal zijn.

De reis naar buiten

Mensen zijn al eeuwen bezig om ‘verder’ te kunnen gaan. Eerst de industriële revolutie en toen de technologische revolutie. Waar het vroeger (en nog steeds op sommige plekken) een dag lopen was naar het eerstvolgende dorp, is het nu een dag vliegen naar de andere kant van de wereld. Ook de verkenning van het universum en het bezoeken van andere planeten moeten we daarbij niet vergeten. Vooruitgang. Geweldig. Tenminste… vooruitgang tot op zekere hoogte.

Meevaren op de stroom

Om het even bij de reis naar buiten te houden. Ik heb daar natuurlijk geweldig van mee kunnen profiteren met mijn bedrijf. En jij waarschijnlijk ook. Misschien niet met je bedrijf maar wel als privé persoon. De keren dat je er even lekker tussenuit ging. Een andere stad verkennen. Een andere cultuur tot je nemen. Dat is heerlijk. Ook ik heb ervan genoten.

Het is eigenlijk lang geleden dat ik zelf echt op vakantie ben geweest, maar in mijn jongere jaren ben ik vijf maal naar Afrika afgereisd. Vaak alleen, om tijd door te brengen met de lokale bevolking en vrijwilligerswerk te doen. Geweldig dat dat kon! Ik dacht als kind, na het zien van de Lion King, dat Afrika met eigen ogen zien een verre toekomstdroom zou zijn. Maar hij was dichterbij dan gedacht. Op mijn 18e was ik er al. Zo makkelijk was het dus om de wereld over te steken.

Reizen zit in ons DNA

Ik denk dat mensen altijd zullen willen blijven reizen (enkele uitzondering daargelaten :)). Reizen verruimt onze blik. Het is een aangename afwisseling in ons dagelijks bestaan om er even tussen uit te kunnen. Een ander klimaat, een andere taal, een andere keuken, andere flora en fauna en andere winkeltjes en architectuur. Het doet ons goed. Mij ook! Ik word er blij van.

Echter, het heeft ook zijn prijs. De prijs voor het vele reizen dat we met zijn allen gedaan hebben is tot nu toe vooral betaald door moeder aarde. Ons thuis. Onze planeet. En daar zijn er geen twee van.

De prijs

Ik ben niet echt iemand van de cijfertjes en ik weet dat het vliegverkeer slechts voor een klein deel verantwoordelijk is voor de CO2 uitstoot en andere vervuiling maar als we even logisch nadenken en in ons hart kijken dan moeten we toch tot een aantal conclusies komen.

  • Reizen is, met al die low budget vliegmaatschappijen, een goedkoop product geworden. Er is weinig speciaals meer aan. Het is vervuilend en schadelijk voor het milieu.
  • Mensen op reis en op vakantie letten tijdens hun verblijf veel minder op de effecten van hun gedrag op het milieu. Denk bijvoorbeeld aan alle plastic water flesjes, water- en energieverbruik in de accomodaties en wegwerp artikelen die we slechts één of twee maal gebruiken.
  • De meeste souvenirs in Lissabon zijn gemaakt in China. Er is niets Portugees aan. Ze zijn goedkoop en daarom worden ze veel verkocht. Beseffen we wel hoe enorm krom dit eigenlijk is en wat hiervan de impact is?
De uitnodiging

In deze tijd waarin iedereen verplicht binnen zit vanwege de zogenoemde Corona crisis worden we uitgenodigd.

Aan de ene kant ligt er een uitnodiging bij jou en mij. Moeten we echt zo nodig (alweer) de wereld over vliegen om er ‘even’ tussen uit te gaan? Kunnen we niet dichter bij huis nog meer ontdekken? Waarom willen we eigenlijk überhaupt zo graag altijd maar weg? Past onze levensstijl, ons werk, onze woonplek eigenlijk wel bij wie we zijn en hoe we willen leven? Hoe kunnen we geluk, ontspanning en het plezier van ontdekken dichterbij huis (terug) vinden? Uitdagende vragen om eens over na te denken, toch?!

Aan de andere kant ligt er een enorme uitnodiging bij de slimme koppen onder ons. Maar ook bij de mensen die uiteindelijk de grote beslissingen maken, wie dat dan ook moge zijn. Hoe kan het dat we nog steeds niet klimaatvriendelijk kunnen vliegen en reizen? Natuurlijk kunnen we onze CO2 uitstoot compenseren door ’t een of ander. Maar ik heb het hier niet over compenseren omdat we ergens anders schade aanrichten. Ik heb het over complete innovatie! Gewoon vrije gratis energie (Nikola Tesla?) en duurzaam reizen. We zijn zo slim. Zo technisch ontwikkeld. Er is zo veel mogelijk. Alleen dat niet. Heel vreemd. Vind je ook niet?!

De macht van de consument

Maar wij, consumenten, moeten het ook willen op grotere schaal. Als koopkrachtige burger hebben wij heel veel macht over wat we wel en niet willen. Waar we wel en niet achter staan. Beseffen wij ons diep genoeg hoe belangrijk onze dagelijkse keuzes zijn?

Ik denk dat hier onze volgende stap in de menselijke ontwikkeling ligt. Bewuster worden. En zo komen we bij de innerlijke reis, slow travel en bewuste keuzes maken.

Zijn we klaar voor een nieuwe wereld waarin het gedaan is met over consumptie en onnodige vervuiling van de aarde?

De reis naar binnen

De reis naar binnen is een persoonlijke aangelegenheid. Iedereen doet dit op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Maar er zijn dingen die iedereen op deze weg tegen komt. Universele lessen die we allemaal vroeg of laat gaan leren. Zo niet in dit leven dan wel in het volgende. En niet alleen op cognitief niveau. Bepaalde zaken moeten echt landen in je lijf. Je moet de waarheid ervan voelen in je hart. Het moet zich in je hele systeem verankeren. Pas dan maak je moeiteloos andere keuzes. En dat de mens andere keuzes moet gaan maken, dat is hopelijk als gevolg van deze crisis wel duidelijk.

Hier gaan we. Een aantal herkenningspunten op de reis naar binnen.

  • Geluk zit niet buiten onszelf maar van binnen.
    Jaja, we weten het wel. Dit hebben we natuurlijk al zo vaak gehoord en we zullen allemaal ook beamen dat het waar is. Maar voelen we ‘m ook echt? Of zijn we stiekem toch eigenlijk wel opzoek naar externe prikkels om een leegte in onszelf op te vullen? Een externe prikkel kan heel ‘obvious’ zijn zoals eten of alcohol. Maar kan ook subtieler zijn zoals afhankelijk zijn van de liefde en goedkeuring van een ander. Een confronterende vraag, maar wel een belangrijke.
  • Niets dat echt is kan kapot.
    Crisis, stress en angst ontstaan wanneer mensen iets (dreigen te) verliezen waarvan ze denken dat het hen toebehoort. Of dat nou gaat om ons geld, onze bezittingen, onze kinderen, ons lichaam. Wat dan ook. Feit is dat we hier op deze planeet enkel alles in bruikleen hebben, inclusief onze kinderen en ons lichaam. Niets van dat alles behoort ons daadwerkelijk voor altijd toe. Enkel onze ziel is onsterfelijk. Dat is het enige echte dat er is. En kan nooit kapot.
  • Alles is er al.
    Zoals in een zaadje van een tomaat alles maar dan ook alles aanwezig is om miljoenen tomaten voort te produceren, is ook in ons oneindig potentieel aanwezig om alles te verwezenlijken wat we willen. Alles is er al. De kunst is daar je weg in te vinden.
  • Wij bezitten de kracht van keuzes.
    Hier komen we bij onze vrije wil, onze eigen kracht. Onze ‘power’ om zelf na te denken. Zelf keuzes te maken. Als alles er al is, kunnen we zelf kiezen wat we willen. Op elk moment. En aan elke, maar dan ook werkelijk elke, keuze ligt deze vraag ten grondslag: kies ik vanuit liefde of angst?
  • Alles is één.
    Hier heb ik eigenlijk geen woorden voor. Als we dit toch eens allemaal zouden beseffen tot in onze botten. Dan zouden alle schrijnende problemen in de wereld over zijn. Punt.

De uitnodiging is nu dus niet om dit op cognitief niveau te snappen en toe te juichen. Jahaa, Stephanie je hebt gelijkt. Heel mooi en zo waar. En daarna doorgaan zoals we altijd deden.

De uitnodiging is om op reis in onszelf te gaan en delen in onszelf te helen die daar om vragen. Iedereen komt dan andere dingen tegen, andere trauma’s en andere thema’s maar veel zal uiteindelijk neerkomen op bovenstaande genoemde punten.

Reizen en vakantie als luxe product

Vroeger als kind maakte ik graag zelf vakantie boekjes. Ik begon er natuurlijk al vroeg van te voren mee. Te beginnen met een ‘overzicht pagina’. Hier plakte ik dan de plaatjes die ik vond in de Belvila vakantie gids. Met prachtige sierletters vermeldde ik hier de naam van de camping en de bezienswaardigheden in de buurt. Ook het aantal kilometers rijden werd genoemd. En dan daarna een pagina met vertalingen van Franse woordjes. Vervolgens kwamen de pagina’s met de data, ruimte voor verhalen en foto’s. Ik en mijn zusje kregen dan elk een rolletje met iets van 14 foto’s. Dus dan moest je goed nadenken voordat er eentje maakte. Dat alles leverde natuurlijk uren vakantiepret op.

Zouden vakanties niet meer gezien mogen worden als een luxe activiteit? Als iets super speciaals? Iets dat we niet als vanzelfsprekend moeten nemen? Zou vakantie niet weer iets meer kneuterig mogen zijn? Zouden we tijdens ons verblijf niet iets meer aan het toeval over kunnen laten? Ons hart leren openen en in staat van verwondering komen over de schoonheid die we zien op nieuwe plekken?

(Note: mijn beste vriendin hier in Portugal heeft nog nooit in een vliegtuig gezeten!!!)

Zouden we die reizen dan ook niet vooral meer kunnen gaan gebruiken als middel tot reflectie? Niet als ontsnapping aan dagelijkse sleur maar juist als middel tot ontdekking van onszelf en elkaar?

En dan mijn lieve klanten

Gelukkig zijn er al steeds meer mensen die het anders aanpakken. En daar kom ik er bij Thuis in Lissabon gelukkig heel veel van tegen. Daar ben ik zo blij mee. Mensen die juist bij een lokaal klein zaakje een handgemaakt Portugees souvenir willen kopen. Mensen die écht geïnteresseerd zijn in hoe het leven hier is voor de inwoners en die graag een woordje Portugees leren.

De toekomst van Thuis in Lissabon

Hier wil ik op doorgaan. Nog meer inspiratie bieden om werkelijk te gaan genieten, zodra het straks weer mag, van ‘slow travel’. Hoe dat precies zijn weerslag gaat hebben op de inhoud van de tours weet ik nog niet. Maar dat komt wel. In elk geval heb ik nu genoeg de tijd om mijn nieuwe inzichten verder uit te werken.

Zoals je misschien weet, ben ik ook bezig met een reisboek over Lissabon. Daarin zal nog meer de nadruk komen te liggen op hoe je van Lissabon en omgeving kunt genieten en tegelijkertijd je reis kunt gebruiken voor het ontdekken van diepere lagen in jezelf en elkaar.

Hoe dieper je naar binnen gaat hoe verder je naar buiten kunt kijken.

Die twee zijn inherent aan elkaar verbonden. En is dat niet wat we allemaal willen, verder naar buiten kijken? Meer zien? Meer ontdekken? Verder reizen? Zodat we ons kunnen blijven verbazen over de wonderen van deze wereld en beyond!

Ik kijk er naar uit je te ontmoeten in deze nieuwe wereld.

Heel veel liefs uit Lissabon,

Stephanie

Ps: voor contact mail naar contact@thuisinlissabon.nl Voor meer informatie over mijn werk als gids op reis door de binnenwereld kijk op mijn nieuwe website stephaniewaasdorp.com