Over je (niet) thuis voelen

Over je (niet) thuis voelen

Als klein meisje had ik heimwee. Een nachtje weg van huis was voor mij verschrikkelijk. Schoolkamp? Een ramp! Met een steen in mijn maag ging ik het aan, maar oh wat kostte het me veel moeite. Ik kon er fysiek ziek van worden. Het liefste was ik thuis, bij mijn lieve vader en moeder, zusje, mijn eigen bed. Veilig. Vertrouwd.

Dat ik (al) op mijn 17e het huis uit ging en ook gelijk in mijn eentje een verre reis ging maken verbaasde sommige mensen.

Maar ik ben iemand die graag dingen zelf doet en uitdagingen aangaat. Op kamers gaan en reizen was voor mij de manier om mezelf en de wereld om mij heen beter te leren kennen. Want ja, dat doe je op die leeftijd. Van heimwee was geen sprake meer. Ik had meer vertrouwen in mezelf gekregen. Wilde mijn eigen keuzes maken. Ik maakte gretig gebruikt van de vrijheid die ik gekregen had nu ik niet meer ‘vast’ zat aan saaie middelbare schoolvakken en mijn moeders matige kookkunsten (sorry mam, jij hebt andere talenten :)).

(Trouwens, ik zeg wel ‘van heimwee was geen sprake meer’ maar dat is niet helemaal waar. Ik kon er beter mee omgaan, laat ik het zo zeggen. Ik had mezelf geleerd om mijn gedachten te onderzoeken en te sturen. Daarmee kon ik nare gevoelens, zoals heimwee, uitschakelen en vervangen door positieve gevoelens. Het grappige is dat het ook andersom werkte. Op momenten dat ik me helemaal goed en happy voelde, kon ik de heimwee ook weer ‘inschakelen’. Zelfs als ik thuis was.)

Mijn reis destijds, dan praat ik over 13 jaar geleden, ging naar Ghana. Ik deed twee maanden vrijwilligers werk in het noorden van het land. Ik sliep bij een gastgezin. Super ervaring! Hier besefte ik ten volle dat mijn leven van mij is. Dat ik bepaal of ik linksom of rechts ga. Dat ik er iets geweldigs van kan maken. Dat de mogelijkheden ontelbaar zijn. Dat ik een grote geluksvogel ben.

Na twee maanden op één plek te hebben gezeten heb ik nog twee weken weken rondgereisd. Pff, wat vond ik dat vermoeiend!

Daaruit bleek al dat ik wel graag andere culturen leer kennen, maar liefst op één plek blijf. Dan kan je meer de diepte in gaan. Mensen beter leren kennen. Dat kost toch tijd. Nee, backpacken van de ene naar de andere plek is niets voor mij. Zet mij maar ergens neer en laat me daar maar een beetje aanrommelen.

Aanrommelen, dat is ook iets wat ik thuis het liefste deed. Om de zoveel maanden haalde ik mijn hele kamer over hoop en stond alles op een andere plek. Om de zoveel jaar een andere kleur op de muur. Woontijdschriften van mijn moeder verslond ik. Ik vroeg regelmatig aan mijn ouders of we niet nog eens konden verhuizen, dan zou ik weer een nieuwe kamer krijgen. Ik maakte zelf poppenhuisjes. Niet om daarna te gaan spelen met poppen maar gewoon om het plezier van het maken van de meubeltjes van papier en het inrichten van het huis. Later maakte ik complete bouwtekeningen van huizen, plattegronden, vooraanzichten, zijaanzichten. In kleur. Ja, daar kon ik echt helemaal in opgaan. Ik stelde mezelf dan voor hoe ik daar zou wonen. Heerlijk. Zo dromen.

Omdat ik deze grote passie heb, heb ik altijd gedacht dat ik binnenhuisarchitectuur wilde gaan studeren.

Echter, toen het puntje bij het paaltje kwam dacht ik dat je daarvoor goed moest kunnen rekenen. En liet wiskunde nou net niet mijn sterkste vak zijn. Ook voelde ik me niet echt thuis in het ‘hippe’ wereldje van de styling. Ik was niet hip. Wilde niet hip zijn. Hip stond gelijk aan oppervlakkig. Binnenhuisarchitectuur was oppervlakkig. En ik wilde alles zijn behalve oppervlakkig!

Bovendien voelde ik sterk de morele verplichting om iets bij te dragen aan deze wereld. Echt iets goeds te doen voor de mensheid. En tsja… wat draagt ‘het gezellig maken van huizen’ daar nou aan bij? Niets. Dacht ik. Ik koos daarom voor Sociale Studies. Iets met mensen. Iets vaags. Iets breeds. Iets nobels. Dat kneuteren met kleuren en meubels moest maar een hobby blijven.

Achteraf denk ik: had ik destijds maar van mijn grootste hobby mijn vak gemaakt. De wereld heeft allerlei soorten mensen en vakmanschap nodig. Het ene doet niet onder aan het andere. Wat telt is dat je datgene doet waar je enthousiast over bent en goed in bent.

Afijn, spijt heb ik niet hoor. We hebben allemaal onze eigen weg te gaan. Lessen te leren. En het is nooit te laat om iets nieuws te leren.

Terug naar mijn studententijd. Mijn motivatie om de studie af te maken kwam voort uit het feit dat ik behoorlijk vrij werd gelaten in hoe ik me de competenties eigen maakte. Ik ging dus nog een paar keer naar Afrika (wat een aantrekkingskracht heeft dat continent toch!) en had een hoop plezier. De studie was een eitje.

Nadat ik mijn papiertje had gehaald deed ik er weinig mee.

Ik belandde in een baan in het onderwijs. Was wel leuk en uitdagend maar tsja… een baan. Neh! Ik nam ontslag. Probeerde allerlei andere dingen, allemaal op het vlak van mensen helpen, persoonlijke ontwikkeling, deed een opleiding NLP, startte mijn eigen coaching bedrijf, volgde trainingen om mijzelf persoonlijk en professioneel te ontwikkelen en ik bekwaamde me in het online ondernemen.

Altijd al wist ik dat mijn toekomst niet in Nederland lag. Dat gevoel werd in de loop der jaren steeds sterker. Mijn thuis lag ergens anders. Wanneer ik probeerde dat gevoel te verklaren lukte het me niet. Het was gewoon een gevoel. Punt. Dat dit gevoel klopte, blijkt nu wel, nu ik mijn draai in Portugal heb gevonden. Hier zie ik mezelf namelijk wel oud worden.

Terwijl ik in Nederland vooral met mijn hoofd en de computer bezig was, realiseerde ik me in Portugal dat ik meer met mijn handen en mijn gevoel wilde doen.

Ik deed een aantal weken vrijwilligers werk op een biologische boerderij en leerde mensen kennen die bezig waren met permacultuur en ecologisch bouwen met cob, een soort van leem / klei. Mensen bouwden daar hele huizen van! Ik dacht: dat is het! Dat wil ik ook!

Simpel leven. Dicht bij de natuur. Met de seizoenen mee. Materialen gebruiken die op de plek zelf voorhanden zijn. Minder spullen. Meer aandacht voor eten, wonen, familie en vrienden. Op het einde van de dag thuiskomen met vieze handen en een leeg hoofd, in plaats van met schone handen en een vol hoofd.

Mijn creatieve brein werd weer wakker! Er is vanaf dat moment een zaadje in mij geplant en ik weet, ooit zal ook dat voor mij werkelijkheid worden.

Het grappige is dat ik me nu pas realiseer dat ik in Afrika vaak genoeg in lemen hutjes heb geslapen.

Dat associeerde ik meer met armoede, maar eigenlijk is het heel mooi. Misschien voel ik me daarom ook zo thuis in Afrika? Omdat de mensen daar dichter bij de natuur leven. Ook al is het dan noodgedwongen.

Afijn… Nu zijn we vier jaar, twee kinderen en een relatiebreuk verder. Ik ben daar nog van aan het herstellen. Zoiets heeft tijd nodig. Ik zou er een boek over kunnen schrijven! Maar eerst moest ik moest gaan bedenken hoe ik geld kon verdienen en zelf mijn agenda kon indelen, in verband met de kinderen. Thuis in Lissabon was geboren. En hoewel de dienst die ik aanbied eigenlijk ‘gewoon’ persoonlijke tours door de stad zijn, zit er voor mij toch een diepere betekenis achter.

Het woord ‘thuis’ linkt namelijk ook weer naar datgene wat ik als kind het liefste deed.

Het aanrommelen in huis. Het gezellig maken. Een omgeving voor jezelf creëren waar je je fijn en veilig voelt. Omringd met mooie spulletjes, mooie mensen, mooie kleuren, mooie bloemen en planten. En ‘thuis’ refereert ook aan lekker in je vel zitten. Je op je gemak voelen met jezelf. De plek binnenin jezelf leren kennen waar je altijd thuis bent, waar ter wereld je je ook bevind.

Als ik ook maar iets van dat thuisgevoel op jou kan overbrengen tijdens een wandeltocht door Lissabon, dan is mijn missie geslaagd.

Ik kan inmiddels zeggen dat het me steeds beter lukt dat innerlijke stuk op orde te brengen. Heimwee is iets van het verleden. Met andere woorden: ik voel me steeds meer thuis bij mezelf, waar ik ook ben of wat ik ook doe. En ik ben er van overtuigd dat het uiterlijke stuk zich dan ook wel zal manifesteren. Dat huisje met die enorme groenten tuin, en een soort van werkplaats waar ik kan doen wat ik als kind het liefste deed: gewoon lekker creatief bezig zijn. Meubels maken misschien? Aanrommelen.

En natuurlijk wil ik dat delen met andere mensen. Ik weet nog niet of ik mensen wil helpen met vooral dat innerlijke stuk (thuis komen bij jezelf) of het uiterlijke stuk (mooie tastbare dingen maken voor in huis). Misschien wel allebei. Wat ik weet is dat de Universele Intelligentie oneindig veel intelligenter is dan ik, dus dat de juiste mensen en kansen vanzelf op mijn pad zullen komen. Tenminste, als ik mijn innerlijk op orde blijf houden. Want dat is en blijft werken. Het belangrijkst werk. Voor iedereen.

Eerst de binnenkant, dan pas de buitenkant. Zo werkt het nu eenmaal in de natuur. Van binnen naar buiten. Dat is groei. Dat is leven. En dat steeds weer opnieuw. Van binnen naar buiten en weer terug naar binnen om vervolgens weer naar buiten te gaan.

Voor nu wandel ik met alle plezier van de wereld door Lissabon.

Wandel je een keer met mij mee? Neem contact met mij op via email.

Stephanie

Fotocredit: Febe Waasdorp
Lissabon, 10 dingen die je vooral NIET moet doen

Lissabon, 10 dingen die je vooral NIET moet doen

In de boekjes, op internet en youtube kom je allerlei tips tegen over wat je allemaal gedaan en gezien moet hebben in Lissabon. Er zijn ook dingen die je kan overslaan en dingen waar je je niet in moet vergissen.

  1. Ga niet uren in de rij staan voor de Santa Justa lift of tram 28. Zonde van je tijd.
  2. Denk niet dat het in de zomer ‘s avonds ook nog warm is. Het koelt hier meestal flink af.
  3. Ga niet uit eten aan de terrassen bij Praça do Comércio. Je betaalt veel voor matige kwaliteit.
  4. Koop geen drugs van vage types op straat. Meestal gaat het nog eens om nep drugs ook!
  5. Blijf niet hangen in de wijken Baixa, Alfama, Castelo en Bairro Alto. Ontdek ook Mouraria, Graça, Bica, Principe Real.
  6. Denk niet dat je geen zonnebrand nodig hebt! Zelfs in de winter kan de zon hier zo sterk zijn dat je verbrand.
  7. Doe geen ongemakkelijke schoenen aan. De straten zijn hier erg ongelijk en je gaat regelmatig heuvel op en af.
  8. Stap niet in een diesel tuktuk. Ze maken erg veel lawaai, zijn erg vervuilend en veel lokale bewoners hebben er overlast van. Als je de tuktuk wilt pakken, kies dan een elektrische.
  9. Als je weinig tijd of weinig budget hebt sla dan gerust een bezoek aan het kasteel van São Jorge over.
  10. Verlies jezelf niet in wat je allemaal zogenaamd gezien en gedaan moet hebben volgens de boekjes. Geniet van de stad en de eenvoudige dingen zoals ijsjes, uitzichtpunten, de onmiskenbare Portugese vriendelijkheid en relaxte manier van leven.

Have fun op jouw stedentrip naar Lissabon!

En heb je vragen, neem gerust contact met mij op.

5 manier om geld te besparen in Lissabon

1. Picknick!

In Lissabon zijn veel tuinen waar je heerlijk in het gras kunt zitten om te picknicken. Een goede plek vinden is dus zo moeilijk niet. Wat lastiger kan zijn is een supermarkt vinden om je picknick boodschappen te doen. Er is een Pingo Doce supermarkt bij Rossio, naast het station. Er is een Mini Preço bij Praça das Flores. Er is een Pingo Doce bij Cais do Sodre, binnen in het stationshal. Er is een Mini Preço aan de Avenida Almirante Reis. En dan zijn er natuurlijk de vele mini marktjes her en der verspreid door de stad. Ik raad je aan om daar je boodschappen te doen. Is een leuke ervaring, ze hebben vaak ook verse producten en zo ondersteun je de lokale ondernemers.

2. Sla een bezoek aan het kasteel over.

Het kasteel van Sao George is de grootste toeristische trekpleister van Lissabon. Wat echter veel mensen niet weten is dat het daadwerkelijke kastel er niet meer is. Wat je ziet zijn slechts de muren die het kasteel omringden. Je kunt er op klimmen en je hebt er een mooi uitzicht. Maar ik zelf vind het uitzicht vanaf bijvoorbeeld Miradouro da Graça, Miradouro da Senhora do Monte of Miradouro de São Pedro de Alcântara net zo mooi. Vanaf daar zie je het kasteel namelijk mooi liggen.

3. Bezoek een gratis museum.

Elke eerste zondag van de maand zijn er een aantal musea die gratis hun deuren openen. Kijk hier voor een overzicht. Ook zijn er musea die altijd gratis zijn.

4. Veel zien voor weinig.

Wil je die tuktuks een keer uitproberen maar is een complete tour je te veel? Dan raad ik je aan om je voor €15 euro naar Miradouro da Senhora do Monte te laten rijden. Dan kan je toch eens ervaren hoe zo’n ding is en kom je op een relaxte manier boven. Vanaf daar loop je gemakkelijk naar bedenden, de wijken Graça en Alfama in. Prijs kan soms iets meer of minder zijn, aangezien er geen vaste prijzen worden gehanteerd.

5. Download de gratis mini gids Ontdek Onbekend Lissabon

In deze gids staan 5 uitzichtpunten, 5 pleinen en 5 tuinen die allemaal gratis te bezoeken zijn. Ze zijn ook nog eens onbekend bij het grote publiek. Dus ideaal als je hordes toeristen wilt omzeilen.

Veel plezier in Lissabon! En heb je nog vragen, mail mij gerust.

Foto genomen bij Principe Real park in Lissabon

Mijn ervaringen in Portugal – Lezersvraag 2

Hoi Stephanie! Wij twijfelen heel erg of wij naar Portugal moeten verhuizen. Ikzelf ben Portugees maar ben met 6 jaar samen met mijn ouders naar Nederland verhuist. Mijn vriend is Nederlands (Surinaams), samen hebben wij 2 prachtkinderen van 4 jaar en eentje van net 3 maanden. Mag ik vragen waarom jullie naar Portugal zijn verhuist en wat jullie ervaring is? Irina

Hey Irina, ja, dat mag je zeker vragen!

Het was begin 2013 en ik zat in Nederland behoorlijk vast. Niet vast aan een baan, een vriend, een gezin of een huis maar vast in mijn hoofd. Ik wilde er even tussen uit. Iets compleet anders doen. Maar een ‘gewone’ vakantie was voor mij niet genoeg. Ik wilde een nieuwe cultuur leren kennen, nieuwe mensen ontmoeten, mijn handen letterlijk uit de mouwen steken en echt ergens anders meedraaien met het ‘gewone’ leven aldaar.

Altijd al geweten

Altijd al heb ik geweten dat ik mijn leven niet in Nederland zou leven maar in Zuid-Europa. Waarom? Dat is lastig te verklaren. Het is een gevoel. Maar het was voor mij dus wel duidelijk dat ik voor mijn ‘break’ naar Zuid-Europa zou gaan.

Frankrijk was het land waar ik mijn kindervakanties met mijn ouders doorbracht. Mooi land, leuke herinneringen maar nee, de Fransen zelf hebben nooit mijn hart gestolen. Bij Italië had ik toch altijd nog het beeld dat ze veel te macho zijn en te veel met hun uiterlijk bezig. Spanje leek mij te toeristisch, zeker aan de Middellandse Zee. In Griekenland heeft ooit een Griek mijn hart gebroken, dus dat werd hem ook niet. Portugal bleef min of meer over 🙂

WWOOF

Ik besloot te gaan WWOOFen. Dat staat voor Word Wide on Organic Farms. Een wereldwijd netwerk van biologische boerderijen. Er wordt werk aangeboden in ruil voor kost en inwoning. Een ideale manier om uit mijn hoofd te komen en meer in mijn lijf te gaan zitten én om Portugal te leren kennen. Zo gezegd zo gedaan.

Setúbal

Enkele weken later stond ik op het station in Setúbal, te wachten op Eduardo en Carla, de eigenaren van Jardim da Boa Palavra. Een prachtige biologische boerderij een klein uurtje rijden ten zuiden van Lissabon. Ze verbouwden kruiden, die vervolgens gedroogd werden en verkocht in zakjes om thee van te maken.

Hand of twee zoenen? Of drie?

Toen Eduardo en Carla uitstapten (ze kwamen mij met de auto ophalen van het station) stak ik netjes mijn hand uit om me voor te stellen. Maar nee, gelijk kreeg ik twee zoenen. ‘Bem vindo, Stephanie!’ Ik vergeet het nooit meer. Vanaf dat moment was ik thuis. Zo welkom voelde ik me.

Verliefd – verhuisd – twee kinderen – en ‘alleen’ weer verder

In Setúbal, op de boerderij, liep ik de vader van mijn kinderen tegen het lijf. Ik was er niet naar op zoek, maar het gebeurde. Voor mij was dat het laatste zetje wat ik nodig had om mijn spullen te pakken in Nederland en in Portugal te gaan wonen. Dat heb ik toen dus ook gedaan.

We zijn hier samen met niets begonnen. Vanuit Nederland nam ik af en toe een extra koffer mee met spullen. Maar alleen kleine spullen. Meubels enzo hebben we allemaal hier gekocht, of beter gezegd, verzameld via vrienden en kennissen.

Dat was gelijk een van de dingen die ik hier zo fijn vond, de manier waarop de Portugezen mij/ons hielpen. Moest er iets gebeuren dan waren er altijd mensen die klaar stonden om te helpen. Daarna werd er dan bijvoorbeeld uitgebreid samen gegeten. Er werd tijd genomen voor elkaar. En dat is wat mensen hier gewoon veel meer lijken te hebben dan in Nederland: tijd. Dat beviel me wel!

Wat er verder gebeurd is in de tijd tussen ‘verhuisd’ en ‘alleen weer verder’, daar zou ik een dik boek over kunnen schrijven :). Ik ga nu dus even direct verder met het beantwoorden van de vraag:

hoe zijn mijn ervaringen m.b.t. het leven hier?

Minder stres

Ik ervaar hier minder stres. Die staat toch wel met stipt op één. Dat heeft gewoon alles te maken met het feit dat de Portugezen een stuk minder stres kennen dan de Nederlanders. Dan ga je daar vanzelf in mee. Wat vandaag niet lukt komt morgen wel. Er staat geen vaste tijd voor dingen.

Laatst moest mijn auto naar de garage. ‘Kom ‘m maandag ochtend maar brengen’, zei die man. Verder geen tijd afgesproken. Maar ik vroeg wel of hij op het einde van de dag klaar kon zijn. Ik moest namelijk de kinderen weer ophalen van school / oppas. ‘Geen probleem’, werd mij verteld. Om 17.00 uur kon ik hem op komen halen.

Om 17.00 kom ik daar aan, zie ik mijn auto nog in de stijgbeugels (of hoe heten die dingen?) hangen zonder wielen. ‘Oh, ja het is niet gelukt vandaag. Kan het morgen?’

Dit soort dingen zijn hier helemaal niet vreemd. Daar moet je wel tegen kunnen.

Het fijne was weer dat je op zo’n moment terug kunt vallen op de vrienden. Zo kwam Ana, mijn vriendin, me uit de brand helpen. Met haar auto hebben we de kinderen opgehaald. Daarna moest zij nog om wat boodschappen. Wat ze nodig had, had ik toevallig in huis, dus dat geef ik dan weer mee. Zo help je elkaar. Ik vind dat heel fijn.

Overal is gewoon een oplossing voor. En overal is tijd voor. Dat leer je hier wel.

(De volgende dag was de auto trouwens nog steeds niet klaar en heeft de eigenaar van de garage mij hoogstpersoonlijk naar mijn werk gebracht en is mij weer op komen halen. Luxe, een chauffeur voor een dag!)

Blij van de zon

Daarnaast maakt voor mij de zon gewoon echt een wereld van verschil. Het klinkt afgezaagd maar het is gewoon zo waar: je word er blij van. Hoe heerlijk is het om niet allerlei lagen kleding aan te moeten doen en gewoon lekker in je t-shirtje en slippers boodschappen te kunnen doen? Voor meer dan de helft van het jaar?!

Het leuke is ook; het went nog steeds niet. Elke keer ben ik weer blij verrast als ik de gordijnen open doe. ‘Nouja, alweer een strak blauwe lucht. Yes!’

Negatieve ervaringen

Negatieve ervaringen heb ik wel met de overheidsinstanties trouwens. De sociale dienst (Segurança Social) en fiscale dienst (Finanças). Misschien ligt het er aan in welk deel van Portugal je zit maar waar ik woon zijn de mensen echt zo NIET mee denkend. Ze spreken weinig tot geen Engels (of hebben daar gewoon geen zin in), kijken me geïrriteerd aan als ik op mijn beste Portugees iets probeer uit te leggen en dan geven ze ook nog eens vaak verkeerde of onvolledige informatie.

Bellen met instanties heeft trouwens in veel gevallen ook geen zin. Er wordt gewoonweg niet opgenomen.

Ja, als je iets geregeld moet krijgen moet je dus vooral een Portugese vriend of vriendin meenemen en doorvragen doorvragen doorvragen net zo lang totdat je volledige antwoorden heb op al je vragen. En zelfs dan weet je soms nog niet zeker of je nu alles weet wat je moet weten.

Gezondheidszorg

Ook de reguliere gezondheidszorg is slecht. Er wordt zooo onefficiënt gewerkt, zo veel tijd verspild in de gezondheidscentra en er zijn lange wachttijden als je geopereerd moet worden. Zelf wacht ik al vier maanden op een oproep voor een operatie aan mijn galblaas. In Nederland word je daar binnen twee weken aan geholpen. Ik ben blij als het hier voor kerst gedaan is.

Advies is dus om zeker een privé zorgverzekering te nemen als de financiële middelen dat toelaten.

Nederland vakantie land

Verder ben ik vooral ook heel blij dat mijn kinderen onder de zon opgroeien en lekker veel naar buiten kunnen. Overal zijn heerlijke picknick plekken midden in de natuur en op het strand kunnen ze lekker ravotten.

Daarnaast is Nederland gewoon een super vakantie land voor ons geworden. Lekker even uitwaaien, friet met frikadellen eten, uitrusten bij mijn ouders thuis. Heerlijk. Voor vakantie. Daarna voelt het toch echt weer tijd om terug naar huis te gaan. Naar Portugal.

Zo, en dit was eigenlijk nog maar een klein gedeelte van mijn ervaringen hier. Er is zo veel te vertellen. Het leven is hier ZO anders dan in Nederland.

Ik hoop je zo in elk geval een klein beetje een beter beeld te hebben gegeven. Let wel, dit zijn echt puur persoonlijke ervaringen. Voor iedereen is het weer anders natuurlijk.

Heb je nog specifieke vragen? Laat het me gerust weten.

 

Groetjes en misschien tot in Portugal!

Stephanie

wijken van Lissabon

wijken van Lissabon

Lissabon is een heel overzichtelijke stad, al lijkt dat misschien niet zo wanneer je je in de smalle straatjes van Alfama of Bairro Alto bevindt. Goed referentiepunt is altijd de rivier. Houd die in de smiezen en je vindt altijd de weg terug naar Baixa, downtown Lissabon.

Hier vind je een beknopte omschrijving van de meest bekende wijken van Lissabon.

Baixa

Letterlijk betekent dit ‘laag’. Dit is dus het lage gedeelte van de stad, tevens het centrum of downtown genoemd. Baixa is makkelijk te herkennen want de straten zijn allemaal rechttoe rechtaan (de Pombaline bouwstijl).

Ten noorden van Baixa liggen een aantal pleinen, zoals Praça da Figueira, Rossio, Restauradores en Martim Moniz.

Ten zuiden van Baixa bevindt zich het Praça do Comércio, ofwel het handelsplein. Dit is het grootste plein van Lissabon en ligt direct aan de Taag.

In Baixa vind je vooral veel (souvenir) winkels en restaurants waar je te veel betaald voor te weinig kwaliteit.

Kortom: Je zult zeker Baixa leren kennen, maar meer omdat je hier doorheen moet om van de ene kant van de stad naar de andere kant te gaan.

Chiado

In Chiado, samen met Baixa, bevinden zich de meeste kledingwinkels. Dit is waar de Portugezen shoppen (als ze tenminste niet naar een groot overdekt winkelcentrum gaan).

Chiado wordt gezien als een wat sjiekere wijk waar mensen er graag goed gekleed bij lopen.

In 1988 woedde er een grote brand in deze wijk. Achttien gebouwen werden gedeeltelijk of geheel verwoest. De winkelstraat, inclusief het winkelcentrum Armazéns do Chiado zijn inmiddels weer helemaal heropgebouwd.

In Rua Garrett zit de oudste boekhandel ter wereld: Bertrand. Zeker het nemen van een kijkje waard.

In Chiado vind je tevens het plein Largo do Carmo. Een gezellige schaduwrijke plek waar de ruïnes van Carmo staan. Dit zijn de ruïnes van een veertiende eeuwse kerk. De enige ruïnes die nog herinneren aan de aardbeving in 1755. Tegenwoordig is er een archeologisch museum vanbinnen.

Bairro Alto

De uitgaanswijk van Lissabon. Hier vind je de grootste concentratie van bars en uitgaansgelegenheden.

Letterlijk betekent Bairro Alto, hoge wijk. Hij bevindt zich op een van de zeven heuvels van Lissabon.

Tegenwoordig vind je hier naast bars ook veel designer boetieken en concept stores. Super leuk! Hier kan je wel een dagje zoet zijn.

In Bairro Alto vind je het plein Praça Luís de Camões, miradouro de Santa Catharina en miradouro de São Pedro de Alcântara.

Graça

Graça ligt, net als Bairro Alto, op een van de zeven heuvels van Lissabon, maar dan aan de andere kant van Baixa. Ten oosten dus.

Een gezellige wijk waar een mix aan mensen wonen, van studenten tot oudere mensen die hier geboren en getogen zijn.

In Graça vind je twee miradouro’s: de miradouro van Graça (officieel miradouro Sophia Mello Breyner Andresen) en miradouro de Nossa Senhora do Monte, het hoogste (en volgens velen mooiste) uitzichtpunt.

Alfama

Alfama is de oudste wijk van Lissabon omdat het wijk is die de minste kleerscheuren opliep tijdens de aardbeving van 1755. Typisch zo’n wijk waar je makkelijk in verdwaalt en waar het ook het leukste is om te verdwalen.

Alfama is een echte volkswijk, van origine wonen hier vooral vissers. Maar tegenwoordig wordt de wijk populairder onder jongere mensen, die hier winkeltjes of restaurantjes openen.

De vele trappen, steegjes en smalle straatjes zijn alleen begaanbaar voor voetgangers. Je zult je afvragen of hier werkelijk nog mensen wonen, maar wanneer je de fris gewassen was buiten aan de waslijntjes ziet hangen weet je: hier is leven.

Verder vind je hier souvenir winkeltjes, mini markten, kleine cafeetjes, tasca’s (restaurantjes), pleintjes en op veel plekken wordt er in de avond fado, traditionele Portugese volksmuziek, gespeeld.

Ook het museum van de Fado vind je in Alfama.

Mouraria

Als je vanaf het plein Martim Moniz een van de trappen neemt (aan de oostelijke kant van het plein) kom je in Mouraria. Mouraria was de wijk waar de Moren naar verdreven werden toen de Christenen de macht weer terug namen over de stad. Vandaar de naam Mouraria.

In Mouraria liggen de roots van de fado. Op verschillende gevels kom je afbeeldingen tegen van fado artiesten.

Ook zijn er een aantal (verborgen) coole graffities, ware kunstwerken.

Deze wijk verdient verder niet echt de schoonheidsprijs, veel van de steegjes zijn bekalkt met graffiti en flink wat gebouwen zijn aan restauratie toe. Maar ik moet zeggen: door zijn authenticiteit en puurheid wint Mouraria toch weer punten als het gaat om charme. De moeite waard!

Kasteel

Het kasteel van de heilige George, Castelo de São Jorge, ligt op één van de zeven heuvels van Lissabon. Je hebt hier een 360 graden uitzicht over de stad.
Wat je van buiten af van het kasteel kunt zien, zijn eigenlijk slechts de muren die het vroegere onderkomen van de Moren, en later de koning van Portugal, moesten beschermen. Ze vormen een zogenaamde citadel.

Het kasteel heeft flink geleden onder de aardbeving in 1755, waardoor er nu slechts restanten over zijn gebleven.

De geschiedenis van deze plek gaat echter veel verder terug dan dat. Er zijn overblijfselen gevonden van een fort dat dateert uit de 6e eeuw voor Christus!

De straatjes rondom het kasteel zijn typisch Portugees, smal en hobbelig.

Estrela

Dit is de wijk waar je de Basiliek van Estrela kunt vinden. Estrela betekent ster. Dit is de jongste kerk van Lissabon, gebouwd eind achttiende / begin twintigste eeuw.

Naast de kerk ligt een mooi park, waar veel buurtbewoners warme zomerdagen doorbrengen onder de schaduw van de vele tropische planten die hier staan. De planten komen van over de hele wereld.

Estrela is verder een gewone woonwijk, voor de middenklasse. De panden zijn hier over het algemeen beter onderhouden dan in bijvoorbeeld Bairro Alto of Graca.

Alcântara

Dit is de wijk onder de 25 april brug. De naam komt uit het Arabisch en betekent ‘de brug’, verwijzend naar de Romeinse brug die hier ooit stond.

Alcântara is een doorsnee woonwijk. Ook zijn hier een aantal bars, discotheken en de LX Factory te vinden. De LX Factory is groot industrieel terrein waar zich design en lifestyle winkels hebben gevestigd. Er is een gave boekenwinkel, er worden markten en feesten georganiseerd. Super coole plek! En vol met graffities.

Campo Santana

Deze wijk is onderdeel van stadsdeel Arroios en ligt op een van de zeven heuvels van Lissabon.

Middelpunt is een groot park, waar veel locals elkaar ontmoeten en waar de kinderen kunnen spelen.

Er is ook een miradouro ‘Jardim do Torel’ waar je rustig in de schaduw kunt zitten en genieten van het mooie uitzicht.

Campo de Ourique

Dit is de wijk waar de tram 28 eindigt (en weer begint) en waar Fernando Pessoa (bekende Portugese schrijver van begin 20e eeuw) gewoond heeft. Er is hier ook een kleine versie van de Mercado da Ribeira, waar je minder toeristen en meer locals vindt: de Mercado de Campo de Ourique. Daar niet ver vandaan zit nog een plek die voor sommigen wellicht de moeite waard is: koffiebar ‘O melhor bolo de chocolate do mundo’. Ofwel: je vind hier de lekkerste chocoladetaart van de wereld. En ja, hij is echt lekkerrrrr!

Belém

De wijk waar alles je herinnert aan de ontdekkingsreizigers van Portugal.

Hier staan de toren van Belém (vroeger vertrekpunt van de reizen), het klooster van Jerónimos (waar de nonnen beden voor de zeevaarders) en het Monument van de Ontdekkingsreizigers (ter ere van hun moed).

Vergeet natuurlijk ook niet de pastelaria ‘Pasteis de Belém’, waar je volgens velen de beste pastel de nata van heel Portugal kunt eten.

Parque das Nações

De ontwikkeling van dit deel van Lissabon begon naar aanleiding van de Expo 1998, een wereldwijd evenement waarbij maar liefst een record aantal van 130 landen aanwezig waren.

Er staan hier veel kantoor panden, er is een zeer moderne stationshal (Oriënt), een winkelcentrum, er zijn aangename wandelpaden aangelegd langs de 5 kilometer lange strook langs de rivier de Taag én er is een fantastisch mooi Ocenarium (leuk voor kinderen).

Leuk, maar in welke wijk zal ik mijn verblijf boeken?

Er van uitgaande dat je naar Lissabon komt voor een korte vakantie / stedentrip, kan ik je de volgende tips meegeven:

  • Uitgaan en feesten? Dan zit je in Bairro Alto goed. Wil je er iets zekerder van zijn dat je toch ook een goede nachtrust krijgt, ga dan in de wijk Bica zitten. Dat ligt net onder Bairro Alto.
  • Cultuur snuiven? Als je vooral cultuur wilt snuiven is het handig om dicht bij de publieke transporten te zitten. Bijvoorbeeld aan de Avenida da Liberdade, bij Marques de Pombal. Of natuurlijk in Baixa, de downtown, waar je dicht bij openbaarvervoers-knooppunt Cais de Sodré zit vanwaar het makkelijk is om naar Belém te gaan.
  • Gezelligheid en sfeer proeven? Alfama of ergens in de buurt van het kasteel van Sao George, voor smalle straatjes en het oude volksbuurt gevoel.
  • Stad en strand combineren? Dan moet je zeker in de buurt van openbaarvervoers-knooppunt Cais de Sodré zijn. Vanuit daar kan je de trein nemen naar Cascais of dit is je vertrek punt naar de iets verder gelegen stranden van Costa da Caparica, Sintra of Setúbal (metro, trein, ferry).
  • Shoppen? Wil je lekker shoppen en alternatieve winkeltjes bekijken? Zoek dan iets in de buurt van Chiado / Bairro Alto (let wel: ’s nachts kans op geluidsoverlast)
  • Tussen de locals, maar toch centraal? Dan ga je Graça fantastisch vinden. Onthoud wel dat je op het einde van de dag weer heuvel op moet!
  • Kamperen in Lissabon? Ook dat kan! In het park van Monsanto ligt de Lisboa Camping http://www.lisboacamping.com/ Er is een zwembad en ze verhuren er ook bungalows.
Heb je nog specifieke vragen? Laat je reactie achter in het commentaar veld hieronder.

Ciao,
Stephanie

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Lissabon is…

Verbazingwekkend mooi

Lissabon is verbazingwekkend mooi. Op de meest lelijke plekken (denk aan bouwvallen, afgelegen straatjes, industrieterreinen) is vaak schoonheid te vinden. Maar dan moet je wel buiten de begaande paden durven te treden en goed opletten! De schoonheid zit hem soms in een klein detail aan een gevel, soms in een doorkijkje door een smal straatje naar de rivier, de kleuren en heel vaak ook in de mensen zelf. Zo vriendelijk.

Relaxed

Lissabon is relaxed. Het looptempo ligt hier een stuk lager dan in mening andere Europese hoofdstad. Wellicht heeft dat met het weer te maken, maar ik wijt het ook aan:
– het vele eten dat ze hier doen (twee maal per dag een warme maaltijd compleet met vlees of vis en natuurlijk wijn),
– de mentaliteit (Portugezen vinden het belangrijker om een praatje te maken of iemand te helpen dan om op tijd te komen) en aan
– de kwaliteit van de wegen. Die is in Lissabon zo belabberd dat jou nou eenmaal voorzichtig MOET lopen. Dat houdt dus in: langzaam. Want voor je het weet lig je met je benen in de lucht je onderbroek te showen (‘Had ik nou toch maar een broek aan gedaan i.p.v. een rokje.’) en wordt je nagekeken (en als je pech hebt gefotografeerd) door een groep Japanners (jaja, ze zijn echt overal) die net voorbij komt lopen. Kortom: langzaam lopen is het credo!

Schoon

Lissabon is ‘schoon’. Mensen uit alle hoeken van we wereld zeggen het me elke keer weer: ‘het is hier zo schoon op straat’. En dat klopt ook wel. Elke dag worden hier ijverig de straten geveegd door ouderwetse straatvegers. Gewoon mensen dus, met een veegkar (bestaat dat woord of verzin ik dat nu ter plekke zelf?) En dat doen ze goed! Verder blijft het natuurlijk een grote stad, waar veel auto’s rijden en dus ook luchtvervuiling is, vandaar schoon tussen twee haakjes. Maar ook daar is goed aan te ontsnappen door een van de vele parken te bezoeken of langs de rivier de Taag te slenteren.

Hobbelig

Lissabon is heuvelig en hobbelig. De stad is gebouwd op zeven heuvels (yep, net als Rome). Dat betekent dat je veel heuvel op en heuvel af zult lopen. Stevige stappers zijn dus gewenst. Het betekent ook dat er vele uitzichtpunten zijn, de miradouro’s. Mooi!

Groen

Er zijn talloze (botanische) tuinen en stadsparken te vinden in Lissabon. Velen gratis te bezoeken, anderen voor een paar euro entree. Een mooi voorbeeld is ook de Avenida da Liberade. De drukste, breedste en meest vervuilde straat van heel Lissabon. Maar toch, als je op google earth kijkt is het één groene strook, zo veel bomen staan er. Grote uitzondering is trouwens het Praça do Comércio. Een van de grootste pleinen van Europa. Geen boom te bekennen.

Ben jij in Lissabon geweest? Zullen we deze lijst uitbreiden? Wat is Lissabon nog meer voor jou?

Laat je reactie achter in het commentaarveld hier onder.

Lissabon is ….

Ik ben heel benieuwd naar wat Lissabon op jou voor indruk heeft achtergelaten.

Ciao,

Stephanie

10 redenen waarom het zo fijn is om in Portugal te wonen

10 redenen waarom het zo fijn is om in Portugal te wonen

Veel mensen vragen me hoe het is om in Portugal te wonen. En dan kan ik alleen maar zeggen: dat is heel fijn. De zon, de zee en het lekkere eten spelen natuurlijk een belangrijke rol maar veel meer dan dat is het eigenlijk gewoon een gevoel. Een moeilijk te verklaren gevoel wat ik in Nederland net zo goed had kunnen hebben. Maar dat had ik niet. Dat gevoel van dat je op de juiste plek bent, dat deuren voor je open gaan, dat er kansen zijn om je dromen waar te maken, op de manier zoals jij dat wilt.

Dat gevoel van thuis zijn, dat heb ik dus wél in Portugal.

En buiten dat thuisgevoel zijn hier nog 10 redenen waarom het zo geweldig is om hier te wonen:

1. Je komt ‘de koffie’ (het café) binnen, legt 0,60 cent op de toonbank en je krijgt een kop koffie zonder daar om te hoeven vragen. Iedereen weet waar voor je komt. Drie slokken sterke espresso en weer door. Zo gaat dat hier.

2. De druk is er hier af. De druk om te presteren. De druk om sneller te moeten. Om mee te moeten gaan met de rest. De druk om het druk te moeten hebben. Meer te hebben. Belangrijker te zijn. En dat is heerlijk.

3. Bijna elke dag de gordijnen open doen en een strak blauwe lucht zien. Het is elke keer weer een cadeautje en het went nog steeds niet!

4. De buurvrouw van een paar huizen verder hoort mij buiten aankomen met de auto. Het regent. M’n jongste zoon heeft honger en huilt. Ze snelt naar buiten in haar badjas en zonder het te vragen pakt ze m’n boodschappentas en brengt ze hem naar boven.

5. Mensen zijn hier over het algemeen erg bescheiden. Daar houd ik wel van.

6. De verpleegster van het consultatiebureau stuurde me begin dit jaar een persoonlijke sms om me gelukkig nieuwjaar te wensen. Niet omdat ik zo speciaal ben maar gewoon omdat zij zo aardig is. Portugezen zijn echt super vriendelijk.

7. De hobbels in de weg, slordige plantsoentjes, vervallen gebouwen, gebrek aan vakjes, hokjes, het ontbreken van de witte lijnen op de weg, ach… zo val ik ook niet zo op als ik eens buiten de lijntjes kleur. Het geeft me een vrij gevoel.

8. Ik kom op zo veel prachtige plekken die allemaal gratis te bezoeken zijn waarbij ik denk: in Nederland zou dit al lang gecommercialiseerd zijn. Hier niet. Portugezen zijn niet zo commercieel. Ook dat bevalt me wel.

9. Er zit hier potverdorie SMAAK aan een KOMKOMMER!

10. Met 2,5 uur vliegen zit je in Nederland. Een autorit van Bergen op Zoom naar Groningen duurt ongeveer net zo lang.

Iemand die dit leest die ook in Portugal woont? Hier nog iets aan toe te voegen? Laat het me weten in de commentbox hieronder!

Ps: Foto genomen bij het kasteel in Sesimbra, een klein uurtje rijden vanaf Lissabon.
Lissabon en de 25 april brug

Lissabon en de 25 april brug

BBBRRRRRRRMMMM! VRROOOEEEEMMMMMM! TTTRRRRRRRRRRRRR! BBBBBRRRRRRRRRRRROEM! VRRRROESJ! Zo klinkt het ongeveer als je onder de brug staat. En dat is niet zo gek, want twee van de zes rijbanen bestaan niet uit platen asfalt maar uit een soort van ijzeren gaas platen. Deze zijn minder zwaar dan asfalt, en dat is wel zo belangrijk want de 25 april brug is een van de grootste hangbruggen ter wereld.

  • De brug is gebouwd door hetzelfde bedrijf dat ook de beroemde brug in San Francisco bouwde.
  • De bouw duurde vier jaar en was klaar in 1966. Geloof het of niet maar dat was 6 maanden eerder dan gepland!
  • Omdat het gevaarlijk werk was mochten alleen jonge single mannen zonder kinderen werken aan de bouw van de brug.
  • Het kostte aan vier mannen het leven.
  • De brug heette destijds Ponte de Salazar, vernoemd naar de dictator Salazar die de dienst uitmaakte.
  • Er waren in die tijd ‘slechts’ vier rijbanen en je moest je auto parkeren voor de brug langs de kant van de weg om een tolkaartje te kopen.
  • Sinds 1974 heet de brug Ponte de 25 Abril, ofwel 25 april brug. Dat was de dag van de revolutie. Weg met Salazar, op naar vrijheid!

Altijd wanneer ik er over heen rijd houd ik twee handen aan het stuur (doe ik meestal wel trouwens) en ga ik een beetje op het puntje van mijn stoel zitten. De rijbanen zijn zo smal en de Portugezen rijden zo hard!

Wat veel fijner is, is om de brug van een afstandje te bewonderen (bijvoorbeeld vanaf Miradouro Santa Luiza) of om van dichtbij te zien hoe groot en kolossaal hij wel niet is (bijvoorbeeld tijdens een fietstour).

Bovenste foto’s: Febe Waasdorp, fotograaf
Foto beneden: Erik Wardekker, de bruiloft fotograaf

Top 10 leukste alternatieve plekjes in Lissabon

Top 10 leukste alternatieve plekjes in Lissabon

Je gaat binnenkort naar Lissabon. Dan wil je natuurlijk als eerste weten: waar zitten de leukste plekjes. Graag geef ik in deze blog een aanvulling op wat de standaard reisgidsen je aanbevelen om te zien.

De leukste plekjes zijn wat mij betreft de plekken waar je (soms na een flinke klim) komt en waar je iets ziet wat je niet verwacht. Iets dat je op een andere manier naar de stad doet kijken. Dat kan zijn bij een uitzichtpunt of een industrieel terrein, maar het kan ‘m ook zitten in een klein detail op een gevel.

Leuke plekken laten je vooral sfeer van de stad proeven. De plekken waar ik over tip en waar ik mensen graag mee naar toe neem tijdens de actieve wandel- en fietstochten zijn veelal plekken waar je geen entree hoeft te betalen en waar je niet voor in de rij hoeft te staan. Het zijn plekken waar de gewone Portugezen graag komen of elke dag langs reizen.

Wat maakt Lissabon speciaal?

Lissabon is een stad met karakter. Er hangt hier een sfeer van authenticiteit. Mensen hechten nog waarde aan tradities. Op veel plekken is er gedurende de jaren weinig veranderd (dat zie je bijvoorbeeld goed in Alfama).

Ik zeg wel eens: ‘Lissabon is als een oude houten vloer, hij kraakt aan alle kanten maar er zit leven in’.

Er wordt ook steeds meer nieuw leven in de stad geblazen. Het zijn vooral de creatievelingen die oude tradities, gebouwen, industrieterreinen, gebruiksvoorwerpen in een nieuw jasje steken. Dat maakt dat er hier een speciale sfeer hangt. Een unieke mix tussen (oubollige) authenticiteit en opkomende creativiteit.

Mijn top 10 leukste ALTERNATIEVE plekken in Lissabon

Hier zijn mijn persoonlijke 10 leukste plekken in Lissabon, in willekeurige volgorde.

  1. Jardim do Torel
    Een prachtig en rustig uitzichtpunt, centraal gelegen (wel even flink heuvel op).
  2. LX Factory
    Hip, hipper hipst. Inspiratie alom.
  3. Miradouro dos Moinhos de Santana
    Hoog op de berg, in een prachtig park, staan hier de enige twee overgebleven graanmolens uit de regio.
  4. Feira da Ladra
    Van antieke wandklokjes en oude sleutels tot hippie kleding en boeken, je vindt het hier allemaal.
  5. Jardim de Amália Rodrigues
    Vanaf hier heb je het beste uitzicht over Baixa en de omliggende heuvels.
  6. Tao, vegetarisch restaurant
    Niet typisch Portugees, maar wel gezond, lekker, goedkoop, centraal gelegen en anders: je kunt hier namelijk aan lage tafels zittend op de grond eten.
  7. Het fietspad langs de Taag
    Heerlijk een eind weg trappen naar Belém of Parque das Nações.
  8. Largo do intendente
    Als je het hebt over nieuw leven inblazen…
  9. Monsanto park
    Groen, groener, groenst: een oase van rust slechts een busritje van je verwijderd.
  10. Miradouro do Monte Agudo
    Best bewaarde geheime uitzichtpunt van Lissabon.

Wat de standaard reisgidsen je aanbevelen om te zien:

  1. Sé de Lisboa
    Dit is de oudste kathedraal van Lissabon.
  2. Castelo de S. Jorge
    Het kasteel, de meest toeristische trekpleister van Lissabon.
  3. Graça
    De wijk met de meest populaire uitzichtpunten, waaronder Miradouro de Nossa Senhora do Monte.
  4. Museu Nacional de Arte Antiga
    Kunst museum, je moet er van houden.
  5. Alfama
    De oudste en meest traditionele wijk van Lissabon.
  6. Oceanário
    Een van de grootste en mooiste aquariums van Europa.
  7. Elevador de Santa Justa
    Een grote ijzeren lift die je van Baixa naar Largo do Carmo brengt en vanwaar je een mooi uitzicht hebt.
  8. Praça do Comércio
    Het grootste plein van Lissabon, direct aan de rivier de Taag.
  9. Mosteiro dos Jerónimos
    Een 16e eeuws klooster in Belém.
  10. Torre de Belém
    Deze toren was vroeger het vertrekpunt van de ontdekkingsreizigers.

En dan is er natuurlijk nog de alom geprezen tram 28. De elektrische tram die door de mooiste wijken van de stad rijdt maar ook: waarvoor je in de zomer heel lang in de rij moet staan, waar je als sardientjes op elkaar geplakt staat én waar de kans groot is dat er mét jou ook een zakkenroller in de tram is gestapt. In de winter of met regen raad ik je deze tramrit zeker aan. In de zomer raad ik hem af!

Wil je meer weten over één van deze plekken? Laat het me weten, plaats hieronder je reactie dan beantwoord ik je vraag.

Verrassende combinaties in Lissabon – lezersvraag 1

Verrassende combinaties in Lissabon – lezersvraag 1

Goedemorgen Stephanie,
Nog ongeveer 2 weken en dan gaan m’n vriendin en ik naar Lissabon. We hebben er zin in. We hebben alleen nog wat advies en vragen, wil jij ons daarmee helpen? Graag ontvangen we informatie over hoe we bezienswaardigheden kunnen combineren. We hebben een lijstje van “things to do” maar wat advies is altijd welkom. Alvast bedankt en hoor graag van je.
Groetjes, Marjan

Hoi Marjan,
Wat een goede vraag! Het is altijd handig om te weten elke bezienswaardigheden / mooie plekjes makkelijk te bezoeken zijn op één dag omdat ze bij elkaar in de buurt liggen.

Hier zijn 5 ideeën:

1. Belém combineren met LX Factory

Overal in de wijk Belém wordt je herinnerd aan de ontdekkingsreizen die de Portugezen ondernomen vanaf het begin van de 16e eeuw; de toren van Belém, het klooster Mosteiros dos Jerónimos, het monument ter ere van de ontdekkingsreizigers. Ook vind je in Belém de lekkerste Pastel de Nata, bij bakkerij Pasteis de Belém. Niet te missen vanwege de blauwe luifels en de (hoogstwaarschijnlijk lange) rij voor de ingang.

Naar Belém ga je gemakkelijk met de trein, bus of metro.

Het is dan leuk om een tussenstop te maken in de wijk Alcantara. Daar ligt namelijk de LX factory. Op een groot industrieterrein zijn nu ondernemers, startups, cafeetjes en restaurants, design winkels, kunstenaars en andere creatievelingen gevestigd. De ooit verlaten en vervallen fabriekshallen hebben weer nieuw leven gekregen. Een super inspirerende plek!

2. Tram 28 combineren met Tapada das Necessidades

Als je tram 28 pakt en uitstapt op het eindstation (of begin, het is maar hoe je het bekijkt) bij Campo de Ourique, loop dan eens door naar Tapada das Necessidades (zie foto). Dit is een grote groene oase van rust waar je weinig toeristen zult vinden. De aangelegde tuin is enigszins aan onderhoud toe maar dat maakt het ook wel weer bijzonder. Veel geld voor onderhoud van dit soort stadstuinen is er nou eenmaal niet. Ja, wel voor de plekken waar veel toeristen komen, maar die komen hier dus niet. En dat is misschien juist een reden om er naar toe te gaan.

Er is een mooi uitzichtpunt en je kunt hier bij lekker weer heerlijk picknicken bijvoorbeeld.

3. Feira da Ladra combineren met Panteão Nacional en Alfama

Feira da Ladra, je weet wel, de ‘dievenmarkt’. Het is de grootste rommelmarkt van Lissabon en heeft zijn naam te danken aan het verhaal dat dieven vroeger hier hun gestolen waar verkochten. De markt is het beste te bezoeken in de ochtend (zaterdags en dinsdags). Dan heb je de middag lekker vrij om door Alfama, de oudste wijk van Lissabon, te struinen.

Alfama is de enige wijk die niet werd getroffen door de aardbeving in 1755 en heeft zijn middeleeuwse karakter daardoor behouden.

Echt een wijk om heerlijk in te verdwalen. Trapje op. Trapje af.

Het Nationale Pantheon ligt tussen de Feira da Ladra en Alfama in, kan niet missen. De eerste zondag van de maand is entree gratis. Hier liggen de graftombes van beroemde Portugezen die belangrijk zijn geweest in de geschiedenis én vanaf het dakterras heb je een prachtig uitzicht over Alfama, de Taag en de rest van de stad.

4. Martim Moniz combineren met Largo do Intendente

Martim Moniz is een groot plein waar veel mensen de tram 28 pakken. Als je hier bent, is het de moeite waard om een stukje in noordelijke richting door te lopen. Zo’n 5 minuten. Richting Intendente. Dat is de naam van het metro station. Je vind daar een klein plein Largo do Intendente, aan de Rua dos Anjos.

Vroeger was dit een grimmige straat. Vol prostituees en vieze mannen, zeg maar.

Vandaag de dag, nog steeds prostituees en enkele dubieus uitziende mannen maar geen grimmigheid meer.

Aan het pleintje vind je een van de mooiste gevels bedekt met azulejo’s van heel Lissabon. Er zijn leuke hippe koffie tentjes gevestigd, een tweedehands zaakje, een vintage winkel en de mooiste souvenir winkel van heel Lissabon: A Vida Portuguesa. In deze winkel kijk je je ogen uit. De producten maar ook de presentatie zijn prachtig. Alles ontworpen en gemaakt in Portugal.

5. Avenida da Liberdade combineren met Jardim do Torrel

De meeste mensen lopen over de Avenida da Liberdade, of kortgezegd Avenida, rechtstreeks naar downtown Lissabon (Baixa) of ze lopen omhoog in westelijke richting naar Bairro Alto. Maar ik wil als idee aandragen om vanaf de Avenida eens in oostelijke richting omhoog te lopen.

Er gaat een tramlift, genaamd Ascensor do Lavra, maar het is natuurlijk net zo leuk om te voet je weg te vinden door de smalle straatjes en trapjes naar Jardim do Torrel.

Vanuit deze rustige tuin heb je een mooi uitzicht over de stad. Weinig toeristen hier. Zeker de moeite waard.

Zo, ik hoop je zo wat alternatieve ideeën te hebben gegeven om van je stedentrip een onvergetelijke ervaring te maken. En vergeet vooral niet te genieten van wat er zich dan ook in het moment aandient!

Ciao,
Stephanie

Heb je ook een vraag? Stuur mij dan een email. Ik beantwoord hem altijd, en wie weet doe ik dat voor jou in een volgende blog.